تراکم نسبی (نشریه روانگرایی 525)
3-1-3- تراکم نسبی
یکی دیگر از عوامل موثر در استعداد روانگرایی خاک ها، مشخصه های تراکمی آنها می باشد. خاک های بسیار متراکم، در طی تکانه ای لرزه ای، فشارهای منفذی بالا تولید نمی نمایند و بنابراین برای وقوع روانگرایی مستعد نیستند. میزان اثرگذاری شاخص تراکم نسبی بر مقاومت روانگرایی دارای پیشینه ی وسیعی در مطالعات محلی مربوط به این پدیده می باشد.
Seed and Idriss 1971 رابطه ی اولیه ی مقاومت روانگرایی را به صورت نشان داده شده در شکل 1-3 ارایه دادند. این همبستگی در قالب ارتباط میان بیشینه ی شتاب سطح زمین amax و تراکم نسبی خاک Dr بیان شده است. این نمودار گامی بلند در زمینه ی ارزیابی پتانسیل روانگرایی برای مهندسان ژئوتکنیک بود؛ هرچند ارایه ی رابطه ی مقاومت روانگرایی در قالب این دو عبارت (تراکم نسبی و شتاب حداکثر) با محدودیت هایی مواجه شده و ادامه پیدا نکرد. در این شکل به روشنی نمایان است که افزایش تراکم نسبی، استعداد روانگرایی خاک را کاهش می دهد.