روش تنش تناوبی (نشریه روانگرایی 525)
2-4- روش تنش تناوبی
گسترده ترین روش مورد استفاده برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی، روش تنش تناوبی است که در آن هر دو عامل تحریک (بارگذاری) و ظرفیت (مقاومت) در قالب تنش برشی تناوبی بیان می شوند. با همپایه کردن تنش برشی تناوبی ناشی از بارگذاری نسبت به تنش موثر قائم اولیه در عمق مورد نظر، نسبت تنش تناوبی به صورت 1-4 تعریف میشود Seed and Idriss, 1971.
نسبت مقاومت تناوبی (CRR) 7نیز به صورت بیشینهی تنش تناوبی همپایه شده قبل از شروع روانگرایی خاک تعریف میشود. با توجه به این تعاریف، میتوان پتانسیل روانگرایی خاک را به صورت تعینی و در قالب ضریب اطمینان در برابر روانگرایی بیان نمود:
عبارت بارگذاری در روش تنش تناوبی CSR عموما از تحلیل های پاسخ ویژه ی ساختگاه نظیر ،(Horne, 2000) WAVE و یا با استفاده EduPro Civil System Inc) ProShake) یا Idriss and Sun, 1993; Schnable et al., 1972) SHAKE) از روش ساده شده که توسط Seed و Idriss در سال 1971 معرفی شد، تعیین می شود. در روش اول یعنی تحلیل پاسخ ویژه ی ساختگاه، به منظور دستیابی به نتایج صحیح و معتبر، تلاش های قابل توجهی مورد نیاز است. برای انجام تحلیل های چندگانه ی پاسخ ساختگاه باید مشخصات تفصیلی پروفیل سرعت موج برشی، منحنی های میرایی و کاهش مدول برشی و دیگر پارامترهای ویژه ی ساختگاه همراه با مجموعه ای از حرکات ورودی به دقت انتخاب شده، مورد استفاده قرار گیرد. اما این تلاش ها با توجه به این که اثرات یک نیمرخ خاص خاک را بر روی CSR مورد توجه قرار می دهند، ارزشمند می باشند.
در روش ساده شده، مشخصات تفصیلی ویژه ی ساختگاه همگی در یک ضریب کاهش عمق نهفته شده اند؛ به طوری که این ضریب، پاسخ متوسط ای مجموعه از نیمرخ های خاک را به مجموعه ای از حرکات ورودی تقریب میزند. با وجود این که روش ساده شده بسیاری از جزییات در نظر گرفته شده در تحلیل پاسخ ساختگاه را مورد توجه قرار نمی دهد، اما به سبب سهولت کاربرد، با وسعت بسیار بیشتری در کاربردهای مهندسی مورد استفاده قرار میگیرد. در ادامه ی این بخش مروری مختصر بر تاریخچه ی تکامل و مبانی این روش ارایه شده و در فصل بعد به صورت کامل تر و با ارایه ی جزییات بیشتر به آن اشاره خواهد شد.
آخرین پروژه ها
مطالب بیشتر
