مقدمه فصل هفتم- روش های کاهش مخاطرات ناشی از روانگرایی

مقدمه فصل 7- روش های کاهش مخاطرات ناشی از روانگرایی

ماسه های سست هنگامی که در معرض تکانه ای لرزه ای قرار می گیرند، تمایل به تراکم و نشست خواهند داشت. تراکم لایه های زیرین خاک به صورت نشست در سطح زمین آشکار می شود که می تواند سبب خرابی سازه های قرار گرفته بر روی سطح زمین شود. در ماسه های خشک، نشست در طی تکان های لرزه ای تحت شرایط تنش موثر ثابت و خیلی سریع رخ می دهد؛ از اینرو نشست نهشته ی ماسه ای خشک معمولا پیش از انتهای زلزله کامل می شود. اما اگر ماسه اشباع بوده و زهکشی در آن محدود شده باشد، شرایط حجم ثابت برقرار بوده و اثر عمده ی تکان های لرزه ای تولید اضافه فشار منفذی می باشد. در این حالت نشست همزمان با استهلاک اضافه فشار منفذی اتفاق می افتد که می تواند پس از اتمام زلزله نیز ادامه یابد. بنابراین نشست نهشته ی ماسه ای اشباع به زمان بیشتری نیاز دارد که این زمان بسته به نفوذپذیری و تراکم پذیری خاک و همچنین طول مسیر زهکشی می تواند از چند دقیقه تا چند روز تغییر کند. اگرچه تخمین نشست ماسه ها تحت اثر بارگذاری لرز های مشکل بوده و خطای موجود در آن حتی از مقادیر متداول خطا در تخمین نشست ایستایی (25 تا 50 درصد) نیز بیشتر است، لیکن نتایج به دست آمده از مطالعات متعدد حاکی از سازگاری قابل قبول این روش ها با مشاهدات محلی است.

آخرین پروژه ها

مطالب بیشتر