اثر بر روی پاسخ ساختگاه (نشریه روانگرایی 525)
9-2-2- اثر بر روی پاسخ ساختگاه
این مساله به خوبی شناخته شده است که مشخصات حركات سطحی زمین تحت تاثیر شرایط ساختگاه محلی قرار دارد. مشخصاتی از قبیل ضخامت، سختی و میرایی لایه های مختلف خاک قرار گرفته در زیر یک ساختگاه خاص، بزرگنمایی یا کوچكنمایی نسبی مولفه های مختلف حركات سنگ بستر را کنترل می کنند. نهشته های خاكی سخت تمایل به بزرگنمایی مولفه های با بسامد بالای حركات سنگ بستر دارند؛ در حالیکه نهشته های سست حركات با بسامد پایین را بزرگنمایی میکنند. پاسخ ساختگاه های روانگرا شده از این نظرکه سختی یك نهشته ی خاک مشخص در بازه ی زمانی بین شروع و پایان زلزله می تواند به سرعت و با شدت زیاد تغییر کند، تا حدی غیرمتعارف است . به طورکلی ایجاد اضافه فشار آب منفذی و در پی آن کاهش تنش موثر موجب نرم شدگی نهشته ی خاكی روانگرا شده می شود. بنابراین لایه ی خاكی که می تواند مولفه های با بسامد نسبتا بالا در بخش اولیه ی حركت سنگ بستر را بزرگنمایی کند، با پیش رفتن حركت و در پی تاثیر اولیه، تمایل به بزرگنمایی مولفه های با بسامد پایی داشتن تر خواهد . حركات ثبت شده ی زمین در سطح نهشته های خاكی روانگرا شده، میزان قابل توجهی ازکاهش در بزرگنمایی بسامدهای بالا و افزایش در بزرگنمایی بسامدهای پایین را در پی وقوع روانگرایی اولیه نشان می دهد. این تغییر در محتوای منطبق باکاهش شدید در سختی و مقاومت می باشدکه توام با وقوع روانگرایی اولیه است. هرچند در بیشتر موارد این حركات زمین تعدادی خیز مجزا با شتاب بالا را نیز نشان می دهند. در نتیجهی تحقیقات پیشگامانه ی (1994,Elgamal and Zeghal) و دیگران، این موضوع روشن شدکه این خیز ها در اثر وقوع اتساع در خاك روانگرا شده ایجاد می گردند. هنگامی که خاک اتساع پیدا میکند، سخت تر شده و در نتیجه قابلیت آن برای عبور حركات با بسامد بالاتر با زمان افزایش می یابد . این مساله منجر به تداخل فزاینده ی امواج انتقالی به طرف بالای خاك روانگرا شده می شود. امواج حاصل توسط 1999 Wilson and Kutter تحت عنوان امواج ضربه ای ضد روانگرایی نامگذاری شده است.
ارزیابی اثرات روانگرایی بر روی سازه ها به خصوص آنهایی که بر روی زمین مسطح – یعنی جایی که تغییرمكان های افقی دائم اتفاق نمی افتد – قرار گرفته اند، احتیاج به قابلیت پیشبینی ایجاد اضافه فشار آب منفذی با زمان دارد. مقدار اضافه فشار آب منفذی تولید شده در طی شدیدترین بخش حركت ورودی و یا حتی قبل از آن روی عملكرد تاثیر خواهد گذاشت. هنگامی که روانگرایی در قوی در خاك روانگرا شده هستند؛که اوایل یک زلزله رخ می دهد، بخشه ای قوی حركت ورودی قادر به ایجاد ضربه های اتساعی این ضربه ها می توانند شتاب های بالای با سرعت و تغییرمكان زیاد تولید کنند. اگر روانگرایی در اواخر زلزله اتفاق بیفتد، بخش قویتر حركات ورودی ممكن است پیش از روانگرایی اولیه اتفاق بیفتد. در نتیجه، خروجی حركات زمین برای این دو حالت کاملا متفاوت خواهد بود.
آخرین پروژه ها
مطالب بیشتر
