معیارهای تعیین استعداد روانگرایی خاکهای ریزدانه (نشریه روانگرایی 525)
2-3- معیارهای تعیین استعداد روانگرایی خاکهای ریزدانه (رس و سیلت)
ساختگاه های متشکل از سیلت های خمیری با خاصیت کم و همچنین رس های سیلت دار به طور وسیعی در نقاط مختلف جهان از جمله ایران موجود هستند. در حالی که نظرات برخی محققان در طی چند دهه ی گذشته، نشانگر عدم استعداد روانگرایی در این نوع از خاک ها می باشد؛ ولیکن بررسی مشاهدات محلی حاکی از آن است که این خاک ها نیز میتوانند پدیده ی روانگرایی را تجربه کنند . مطالعات صورت گرفته در خصوص ماسه های تمیز (Kishida, 1969; Tronsco and Verdugo, 1985; Wang, 1979, 1981, and 1984)، سبب درک قابل قبولی از رفتار این نوع خاک ها در طی بارگذاری تناوبی شده است؛ اما با وجود مطالعات وسیع بر روی خاک های ریزدانه در طی سالهای اخیر، شناخت مناسبی از رفتار روانگرایی این خاک ها به دست نیامده و راهنماهای قابل قبول برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی بر مبنای میزان تراکم، نسبت تخلخل، شاخص خمیری، مقدار نفوذ استاندارد یا دیگر ویژگی های ساده ی خاک در دسترس نیست.
در طی چهار دهه ی گذشته و در پی مشاهدات روانگرایی در خاک های حاوی ریزدانه، مطالعاتی در این راستا و به منظور ایجاد دستورالعملی برای تعیین استعداد روانگرایی این نوع خاک ها، هرچند با آهنگی کند، صورت گرفته است. در این بخش با توجه به حجم بالای مطالعات انجام شده در این زمینه، سه معیار شاخص برای تعیین استعداد روانگرایی خاک های ریزدانه مورد بررسی قرار گرفته و در مورد دیگر تحقیقات تنها به ذکر منابع اکتفا می شود.
آخرین پروژه ها
مطالب بیشتر
