روش CPT-نسبت مقاومت تناوبی بر مبنای مطالعات در محل روش های تجربی (نشریه روانگرایی 525)

دانلود نشریه شماره 525 - راهنمای ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک، پیامدها و روش های کاهش مخاطرات

5-3-2-2– روش CPT (نسبت مقاومت تناوبی بر مبنای مطالعات در محل روش های تجربی)

مزیت اصلی آزمایش نفوذ مخروط CPT آن است که یک نیمرخ تقریبا پیوسته از مقاومت نفوذ را برای تفسیر لایه ها ایجاد می نماید. به طور کلی، نتایج CPT نسبت به دیگر آزمون های نفوذی ارائه شده در جدول 5-2 ثابت تر با نوسان کمتر و تکرارپذیرتر است. همچنین نیمرخ پیوسته ی به دست آمده در این روش این امکان را می دهد که نسبت به دیگر آزمونها تعریف دقیقتری از لایه های خاک صورت پذیرد. قابلیتهای ویژهی دستگاههای مختلف CPT نظیر اندازه گیری پیوسته ی مقاومت نوک مخروط، اصطکاک غلاف و فشار آب منفذی و نیز تعیین متغیرهای دینامیکی خاک امکان استفاده از این دستگاه را در جنبه های مختلف پروژه های ژئوتکنیکی فراهم ساخته است. قابلیت بالای لایه شناسی CPT به ویژه در خصوص لایه های نازک مستعد روانگرایی در عین سریع و اقتصادی بودن، این آزمون را به ابزاری مفید برای تولید نیمرخ مقاومت روانگرایی خاک تبدیل کرده است. البته به منظور تایید نوع خاک و کنترل بیشتر مقاومت روانگرایی، باید درستی تفسیرهای انجام شده با CPT از طریق حفر تعدادی گمانه با موقعیت مناسب و انجام آزمایش SPT درون آن بررسی شود.

نخستین همبستگی کنش روانگرایی بر مبنای داده های CPT توسط Seed et al. 1983 ارائه شد که در آن از تبدیل داده های SPT به CPT برای بیان نتایج همبستگی SPT در فضای CPT استفاده شده بود. نگاشت داده های SPT به CPT به دلیل تعداد اندک داده های کنش روانگرایی براساس CPT انجام شد. این روش در مطالعات بعدی با افزودن داده های تجربی از دیگر وقایع روانگرایی، داده های آزمایشگاهی و به کارگیری تبدیل های اصلاح شده ی SPT به CPT نظیر Robertson and Campenella Franklin ،Seed and DeAlba 1986 ،Jamiolkowski et al. 1985 ،Ishihara 1985 ،Olsen 1984 ، 1983 1986و Olsen and Koester 1995مورد استفاده قرار گرفت. اولین مطالعه ای که در آن به طور مستقیم از CPT به عنوان آزمون شاخص اصلی در استخراج همبستگی روانگرایی استفاده ،دش توسط Shibata and Teparaska 1988انجام دش . در آن زمان برای ایجاد یک همبستگی مستقل CPT پایگاه داده های به قدر کافی بزرگ از تاریخچه های موردی محلی وجود داشت؛ اما به منظور دسته بندی داده ها در گروه های مناسب، همچنان مقدار ریزدانه و دانه بندی استخراج شده از نمونه های SPT مورد استفاده قرار میگرفت. از جمله مطالعات بعدی که الگوی استفاده از مقاومت نفوذ CPTو اندازه گیری ریزدانه توسط SPTرا دنبال نمودند،

. اشاره نمودStark and Olsen 1995 وRongxiang and Zhaoji 1995 می توان به

اولین همبستگی کاملا مستقل بر مبنای CPT توسط Suzuki et al. 1995 ارائه شد. این مطالعه از هر دو مقدار مقاومت نوک و جدار CPT برای تعیین آستانه ی کنش روانگرایی لرزه ای استفاده نمود. مطالعات تکمیلی محققان دیگر، نظیر .Suzuki et al 1997و ،Robertson and Wride 1998 پایگاه داده های موجود را توسعه داده و روشی که تنها مبتنی بر اندازه گیری های CPT بود را بیشتر گسترش داد. در این شیوه از کاربرد تبدیل های SPT به CPT که در بهترین حالت یک تقریب دقیق غیر هستند اجتناب شده است؛ همچنین به اطلاعات بیشتر در خصوص دانه بندی یا مقدار ریزدانه از دیگر شکل های نمونه گیری های زیرسطحی نیاز نیست. با توجه به مطالب ذکر شده در خصوص این نوع مطالعات و در ادامه ی بررسی معیارهای ارزیابی پتانسیل روانگرایی براساس آزمایش نفوذ مخروط، ابتدا معیار پیشنهادی مرجع Youd et al., 2001 که همان روش Robertson and Wride 1998 است، ارائه شده و سپس به منظور آشنایی خوانندگان با پیشرفت های نهایی در این زمینه، ضابطه ی Moss et al. 2006 مورد بررسی قرار می گیرد.

بازگشت به فهرست مطالب اصلی