روش CPT- اصلاح مقاومت نفوذ مخروط برای لایه های نازک خاک (نشریه روانگرایی)

روش CPT- اصلاح مقاومت نفوذ مخروط برای لایه های نازک خاک

مطالعات تئوری و آزمایشگاهی حاکی از آن هستند که مقاومت نوک مخروط تحت تاثیر لایه های خاک نرمتر واقع در بالا و پایین نوک مخروط قرار دارد. در نتیجه، مقاومت نوک اندازه گیری شده ی CPT در لایه های نازک خاک های دانه ای قرار گرفته میان لایه های نرمتر، نسبت به لایه های ضخیم تر همان خاک دانه ای کمتر است. مقدار کاهش مقاومت نفوذ در لایه های نازک تابعی از ضخامت لایه ی نازک و سختی لایه های سختتر می باشد.

با استفاده از یک راه حل ارتجاعی ساده شده، Vreugdenhil et al. 1994دستورالعملی را برای تخمین مقاومت نفوذ مخروط معادل یک لایه ی ضخیم متشکل از لایه های نازک سخت قرار گرفته در میان لایه های نرمتر ارائه نمودند. این اصلاح تنها به لایه های سخت نازک مدفون در لایه های نرم ضخیم اعمال می شود. از آنجا که این اصلاحات با وجود برخورداری از یک روند منطقی بیش از حد بزرگ به نظر میرسند، Robertson and Fear 1995 اصلاحات محافظه کار آن های مربوط به منحنی q_CA/q_CB=2 که در شکل 5-18 نشان داده شده است را پیشنهاد دادند.

تحلیل های بیشتر داده های محلی توسط Castroو Robertson برای کارگاه آموزشی NCEER نشان داد که اصلاحات بر مبنای منحنی q_CA/q_CB=2  ممکن است همچنان بیش از اندازه بزرگ بوده و به قدر کافی محافظه کارانه نباشد. با موافقت شرکت کنندگان کارگاه پیشنهاد شد که حد پایینی محدوده ی داده های محلی نشان داده شده درشکل 18-5 مقادیر محافظه کارانه تری از KH را ارائه می دهد و تا زمانی که مطالعات محلی و تحلیل های بیشتر مقادیر بالاتری را پیشنهاد نکنند، باید مورد استفاده قرار گیرد. معادله ی حد پایینی محدوده ی داده های محلی به صورت رابطه 26-5 است.

که در آن:

:Hضخامت لایه ی محبوسشدهی میانی

qcAو :qcBبه ترتیب مقاومت های مخروط لایه های سخت و نرم

:dcقطر مخروط . mm

روند کلی تعیین نسبت مقاومت تناوبی براساس داده های CPT و مطابق با پیشنهاد Youd et al. 2001به طور خلاصه و گام به گام در شکل 19-5 نشان داده شده است.

آخرین پروژه ها

مطالب بیشتر