استفاده از روش میکروپایل در بهسازی بستر بناهای تاریخی به منظور رفع مشکل نشست خاک بستر (مطالعه موردی)
نویسندگان: صادق رسابخش، جابر ممقانیان
محل انتشار:دومین همایش تخصصی توانمندسازی میراث معماری و شهری در برابر زلزله
چکیده: در مقاله حاضر به بهسازی بستر بناهای تاریخی به منظور رفع مشکل نشست آنها پرداخته می شود. در محل بستر برخی از بناهای تاریخی به دلیل تغییرات محیطی به وجود آمده مانند نفوذ آب سطحی، تغییرات سطح آب زیرزمینی، رانش زمین و …، نشست های ناخواسته ای پیش می آید که در اثر آن بنای تاریخی دچار مشکلات سازه ای می گردد و در صورتی که مشکل به وجود آمده رفع نگردد بنای تاریخی دچار تخریب خواهد شد. یکی از روش های مناسب برای رفع مشکل نشست بناهای تاریخی استفاده از میکروپایل های باربر یا غیرباربر به همراه تزریق نفوذی دوغاب سیمان است. در مقاله حاضر با در نظر گرفتن تجربیات موفق بهسازی خاک با این روش در دو پروژه مسجد تاریخی شنبدی بوشهر با شماره ثبت ملی ۳۱۱۰۷ و حسینیه حاج مریم بوشهر با شماره ثبت ملی ۷۶۴۰ به معرفی این روش بهسازی خاک در مرمت بناهای تاریخی پرداخته می شود. در هر دو پروژه خاک بستر تا عمق ۴ متر سست بود و تحت نفوذ آب سطحی و زیر زمینی ، برخی از قسمت های بنا دچار آب شستگی شده و در نتیجه نشست هایی در زیر برخی از ستون ها به وجود آمد و در پی آن ترک های بزرگی در دیوارها و سقف سازه دیده شد. به منظور بهسازی خاک و متوقف نمودن روند نشست ها، استفاده از روش میکروپایل غیرباربر به همراه تزریق نفوذی دوغاب سیمان در این پروژه پیشنهاد و اجرا گردید. در هر دو پروژه قطر میکروپایل ها در حدود ۷۶ میلیمتر و طول آنها بین ۴ تا ۶ متر بود و به مقدار ۷۷۲ متر طول در پروژه مسجد شنبدی و ۴۴۰ متر طول در پروژه حسینیه حاج مریم به کار رفت. ارزیابی شاخص های نصب شده در محل ترک ها در دو پروژه قبل و بعد از بهسازی خاک، نشان داد که روش به کار رفته به خوبی روند نشست ها را متوقف نموده است و هیچ خطری از نظر نشست سازه بنای تاریخی را تهدید نمی کند.
.