اصلاح مقاومت نفوذ مخروط برای اثرات اصطکاکی ریزدانه و ارائه ی CRR (نشریه روانگرایی 525)

دانلود نشریه شماره 525 - راهنمای ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک، پیامدها و روش های کاهش مخاطرات

اصلاح مقاومت نفوذ مخروط برای اثرات اصطکاکی ریزدانه و ارائه ی CRR

یکی دیگر از تصحیحات لازم بر روی مقاومت نفوذ مخروط، لحاظ نمودن اثرات اصطکاکی مقدار ریزدانه و مشخصات آن است. به منظور در نظر گرفتن توقف نظاممند قابلیت روانگرایی با افزایش نسبت اصطکاک، Mossو همکارانش مقادیر qc1 را به صورت رابطه 29-5 اصلاح نمودند.

در این معادله q1c در واحد MPa ، Rf به درصد و تغییرات ضریب اصلاح زیردانه در محدوده ی 0/5 تا 5 است. به طوری که حداقل مقدار آن یعنی Dqc = 0 در Rf = 0.5 و بیشینه ی آن در Rf = 50 اعمال می شود. این اصلاح ریزدانه از تحلیل معکوس پایگاه داده های روانگرایی به دست آمده است و نشان می دهد که تغییر در قابلیت روانگرایی به صورت تابعی از CSR با تغییر در نسبت اصطکاک همبستگی دارد.

شکل 21-5 مرزهای نسبت مقاومت تناوبی پیشنهادی این محققان را برای سه مقدار مختلف Δqcکه محدوده ی موجود را به طور کامل پوشش می دهد، به نمایش میگذارد. این منحنی ها همچنین خطوط نسبت اصطکاک معادل Rf را به طور تقریبی نشان می دهند. مشابه با روابط تعینی ارائه شده بر اساس SPT پیشنهاد شده توسط Cetin et al. 2004 که مبنای احتمالاتی داشت، در اینجا نیز به کمک ارزیابی احتمالاتی سعی شده تا خطوط منطقی تر و با محدوده ی تغییرات کوچکتر میان داده های محلی رسم شود و سپس مرز معادل 15 درصد احتمال روانگرایی به عنوان مرز تعینی برای وقوع روانگرایی پیشنهاد شده است. معادله ی مرزهای نشان داده شده در شکل 21-5 برای استفاده در مقاصد محاسباتی به صورت زیر ارائه گردیده است:

که در آن:

: q 1cمقاومت نفوذ همپایه شده MPa؛

: R fنسبت اصطکاک درصد ؛

wبزرگای گشتاوری؛

: σ¢vتنش موثر قائم.

شایان ذکر است که در رابطه ی فوق اصلاح مقاومت نفوذ برای اثر ریزدانه q mod,1cبه صورت خودکار در نظر گرفته می شود و تنها از مقاومت نفوذ همپایه شده برای تنش سربار qc1 به عنوان یکی از مولفه های ورودی استفاده می شود.

بازگشت به فهرست مطالب اصلی